– ide paganini po pusti a stretne leva, ten ho chce zjest, no paganini vravi:
-,,joooj nezjedz ma, ja ti radsej zahram…”
-,,no tak dobre.”
lev pocuva, ocareny krasou majstrovych tonov sa rozplyva nad melodiou. po case uz na luke lezi pocetna skupinka levov, pocuvajuca a slastne snejuca pri krasnej hudbe. v tom pride jeden lev a bez mihnutia oka zozerie paganiniho… ten prvy lev vravi:
– … ja som vedel, ze pride ten hluchy ko…!”